Smokkelverhaal van Harm Slot

Harm Slot was een man van avontuur, zij het niet op de traditionele manier. Terwijl anderen zich toelegden op het verbeteren van hun leven door middel van hard werken, koos hij een meer onconventioneel pad. In de zomer verdiende hij zijn kost als wielrenner, maar in de winter weigerde hij te werken, vastbesloten om zich te concentreren op zijn trainingen. Geld verdienen was echter nog steeds een noodzaak.

Op een dag besloot Harm zijn geluk te beproeven als smokkelaar. Het was een tijd waarin het lucratief was om sigaretten en koffie de grens over te brengen. Met 50 pakjes sigaretten, die destijds slechts 65 cent kostten, trok hij de grens over naar Duitsland. Daar verkocht hij ze voor 1,40 mark per stuk, een flinke winst.

In het begin was Harm nerveus. Het was een riskante onderneming, maar al snel groeide zijn zelfvertrouwen naarmate hij meer ervaring opdeed. Hij ontwikkelde een klantenkring onder de boeren in Emlichheim en omgeving. Binnen de kortste keren had hij zoveel klanten dat hij niet genoeg voorraad kon meenemen om aan de vraag te voldoen.

Ondanks zijn succes bleef Harm slechts één keer per week de grens oversteken. Het was genoeg om zijn levensonderhoud te verdienen zonder zich te veel in te spannen. Maar op een dag bijna ging het mis. Hij werd betrapt terwijl hij met zijn smokkelwaar onderweg was. Een douanebeambte pakte hem op en bracht hem naar het kantoor. Harm, bang en bezweet, probeerde koel te blijven terwijl hij de vragen van de douanebeambten beantwoordde.

Gelukkig voor Harm waren zijn smokkelwaar en zijn verhaal goed verborgen. De douanebeambten geloofden zijn verhaal dat hij gevlekte biggetjes kwam kopen voor een boer in Nederland. Ze belden zelfs naar Coevorden om zijn verhaal te verifiëren, waar Harm beweerde langs te zijn gekomen. Uiteraard hadden ze daar geen aanknopingspunten om zijn verhaal te bevestigen.

Na het terugkrijgen van zijn pas en met de waarschuwing om officieel de grens over te steken via Coevorden, keerde Harm terug naar huis. Maar in plaats van de officiële route te nemen, koos hij ervoor om op dezelfde plek de grens over te steken, via een klein bruggetje. Het was een riskante zet, maar het betaalde zich uit. Hij was weer vrij om zijn avonturen voort te zetten, zij het met een beetje meer voorzichtigheid.